Ik woon in een stad waar genoeg te mopperen valt. En dat komt goed uit, want mopperen is voor ‘ons Schiedammers’ een soort van tweede natuur. Gevalletje hart op de tong, haar op de tanden zullen we maar zeggen.
En, eerlijk is eerlijk, er is ook genoeg te klagen. Of het nu om de leegstand in het centrum gaat, gemeentelijk beleid waar je af en toe echt je vraagtekens bij kunt plaatsen, of de in deze donkere dagen toenemende onveiligheid…er is genoeg om ontevreden over te zijn.
Maar daar tegenover staat zoveel meer. Zo ontzettend veel meer.
En gek genoeg dringt het pas tijdens de donkere dagen voor kerst echt tot me door. Daar waar traditiegetrouw rond deze tijd de sterren op de wieken van de beeldbepalende molens worden gehesen. Ik zie ze fonkelen en besef in wat een mooie, heerlijke stad ik toch woon. Omdat deze stad vol zit met sterren. Zichtbaar en onzichtbaar. De mensen die deze stad maken tot wat ze is: prachtig. Lees verder
feetjeblogt 