Alleen al het feit dat ik tot 5 minuten geleden nog twijfelde of ik dit blog wel moest schrijven is zo veelzeggend. Het ‘maar overdrijf ik niet?’ en ‘maak ik het niet erger dan het misschien is’ overheersten in mijn hoofd. En daar zit ‘m nou precies het pijnpunt. Dat is nou exact waarom ik dit blog wel moet schrijven. Lees verder
“De senaat van de Amerikaanse staat Alabama heeft dinsdag een wet aangenomen die vrijwel alle abortussen verbiedt. Zelfs het afbreken van een zwangerschap na verkrachting of incest is verboden. Alleen als de gezondheid van de vrouw in het geding is, is een abortus toegestaan”.
Ik zou hier vanuit een primaire reactie een hele blog aan kunnen wijden. Lees verder
En toen was het de avond 15 april.
En na deze zin bleef het heel lang stil. De zestien zinnen hiervoor verplaatste ik mijn cursor naar het einde en drukte op delete. En begon opnieuw. En opnieuw. Omdat ik niet weet waar te beginnen. Hoe te beginnen. En wat ik eigenlijk te zeggen heb.
Maar het was de enige zekerheid die ik had toen ik vanochtend wakker werd: die onbedwingbare wil om íets te zeggen. Verdriet te delen. Want dat is het, verdriet. Fysiek voelbaar. En het laat zich maar moeilijk verklaren waarom ik voel wat ik voel. En tegelijkertijd ook niet. Lees verder
Met bijna driekwart van de stemmen is afgelopen week Lori Lightfoot gekozen tot de nieuwe burgemeester van Chicago. Haar briljante (en fantastisch allitererende) achternaam deed mijn lippen krullen. De kop waarmee dit nieuwswaardig feit in de media werd gebracht, maakte echter dat mijn mondhoeken bleven steken in een grimlach. Lees verder
Beste (mee)lezers,
Sommigen van jullie zitten hier misschien al weken met smart op te wachten, maar het is zover hoor: mijn allerlaatste briefje over dit seizoen van Wie is de Mol. Aan jullie. Want stiekem schreef ik ze natuurlijk gewoon voor jullie hè.
Afscheidsbriefje inderdaad. Want dit was wat mij betreft de allerlaatste aflevering, dat gesodemieter in het Vondelpark volgende week kijk ik eigenlijk alleen maar omdat dan écht de uitslag bekend wordt gemaakt. Voor de rest hoeft dat van mij niet zo. Vandaar dat dit briefje dus één week voor het einde komt.
Al had het weinig gescheeld of ik had deze aflevering niet gezien hoor, was na vijf minuten Chris en Margriet al hevig hyperventilerend aan het rondzappen om te checken of ik niet per ongeluk op het verkeerde net was beland.
Christus te paard, wie heeft dat dan bedacht? Nog even lekker een minuut of 8 live overschakelen naar Moltalk? Terugblikken op seizoenen van weleer terwijl de finale aflevering al klaar stond? Enfin, ik was gelukkig weer op tijd terug op NPO1. Voor de laatste keer nog één keer samen terugblikken? Lees verder
Bron foto: beeldbank AVRO/Tros
Hoi Sinan!
Gaat het een beetje met je? Moet niet makkelijk voor je zijn hè, om week in week uit van iedereen te moeten horen dat je eigenlijk maar verdomd weinig uitvoert. Dat er zelfs een hashtag #watgaatSinandoen in het leven wordt geroepen. En dat dan uitgerekend op het moment dát je alles geeft je een Colombiaanse schop onder je kont krijgt, zo terug naar Nederland. Schandalig! Teleurstellend ook.
Ik weet hoe je je voelt hoor, na vorige week is voor mij ook de glans er een beetje vanaf. Zonder Jammie Jamie is er toch wat minder kijkplezier. Of het was gewoon niet zo spannend deze week, kan ook. Dat de Mol in België bijna begint (sorry…zoveel toffer dan #widm) helpt ook niet echt. Verheug ik me enorm op. Maar natuurlijk ben en blijf ik heel nieuwsgierig hoe deze serie afloopt! Zullen we samen even terugkijken naar deze aflevering? Lees verder
Bron foto: beeldbank AVRO Tros
Zo Rik.
Heb je genoten vanavond? Met je satanische glimlachje achter de laptop…ik moest me echt inhouden om niet mijn glas naar de televisie te gooien. Het werd het rietje, ik moest toch wat.
Want wat een naaistreek was dit zeg. Uitgerekend de aflevering waarbij ik je bij de executie eindelijk echt op je plek vond en Art een beetje aan het vergeten was (een beetje hè, daar is nog wel wat meer voor nodig), flik je me dit.
Bah. Dit wordt mijn meest zure en kortste widm-blog ever (hoera hoor ik iedereen denken, eindelijk een korte blog….). Ik ben boos. Lees verder
